Een cursus in wonderen is een spirituele leerweg. Het is precies wat het zegt: Een Cursus. Deze Cursus vind je in een blauw boek. De Cursus is ontstaan in de Verenigde Staten en verscheen daar voor het eerst in 1976. Ze is intussen in 24 talen vertaald en meer dan drie miljoen exemplaren hebben hun weg gevonden naar studenten over de hele wereld. Nog steeds wordt aan nieuwe vertalingen gewerkt. Het kan een wonder genoemd worden dat de inhoud van dit lijvige boek in zo korte tijd zo veel mensen heeft geraakt. Maar dat is niet wat de Cursus bedoelt met een wonder. Het wonder is een innerlijke omslag. We leren anders naar onszelf en naar de wereld om ons heen te kijken.

Wereldwijd hebben talloze mensen deze spirituele leerweg herkend als een andere manier om het leven tegemoet te treden: vanuit kracht inplaats van zwakte, vanuit liefde inplaats van angst. Elke keer wanneer wij ons ego kunnen loslaten en kunnen reageren en handelen vanuit liefde ervaren we een wonder. Dan voelen we ons licht en zeker. De Cursus bestaat uit: een Tekstboek, waarin de theorie wordt uitgelegd een Werkboek met 365 lessen, die ons leren de theorie in praktijk te brengen een Handboek voor leraren, waarin heldere uitleg wordt gegeven op een aantal vragen die bij studenten van de Cursus leven. Het is niet nodig het Tekstboek in zijn geheel te lezen en te begrijpen alvorens aan de lessen van het Werkboek te beginnen. Door de lessen van het Werkboek eenvoudig te gaan toepassen wordt de theorie van het Tekstboek mede vanuit ervaring duidelijk. En daar gaat het om. De Cursus richt zich op onze innerlijke houding in de praktijk van het dagelijkse leven. We leren geleidelijkaan om onderscheid te maken tussen de stem van het ego en de Stem van de liefde én deze laatste te volgen.

 

Wereldwijd ziet het blauwe boek eruit zoals op de homepage is afgebeeld. Alleen in Nederland is in November 2013 de 9e druk uitgekomen als een jubileum uitgave. Deze ziet eruit zoals hierboven afgebeeld. 

Er waren eens…. twee professoren in de klinische psychologie aan de medische faculteit van de Columbia universiteit in New York. Het was het jaar 1965. Deze professoren, die nauw met elkaar samenwerkten, hadden een moeizame, gespannen relatie. Een van hen, William Thetford, was hoofd van de afdeling en de andere, Helen Schucman, was zijn assistent. Op een goede dag besloot William (Bill) Thetford dat hij genoeg had van de agressieve, competitieve houding die op de afdeling en tussen hemzelf en zijn assistente bestond. Hij sprak dit uit tegen Helen en eindigde met de woorden: “Er moet een andere weg zijn…” Tot verbazing van Helen zelf was zij onmiddellijk bereid hem te helpen die andere weg te vinden. Dit besluit leidde tot een onverwachte gebeurtenis. Helen hoorde al een poosje een innerlijke stem die zij identificeerde als de stem van Jezus. De stem gaf haar adviesen over haar werk, haar relatie met Bill en over vele kwesties waar Helen moeite mee had.

Op een avond zei de stem: “Dit is een cursus in wonderen. Maak alsjeblieft aantekeningen”. Min of meer in paniek belde ze Bill en vroeg hem wat ze zou doen. Bill was wat nuchterder en adviseerde Helen om op te schrijven wat de innerlijke stem dicteerde. De volgende dag zouden ze er samen naar kijken. Als het onzin zou blijken te zijn konden ze het dictaat alsnog in de prullenbak gooien. En zo geschiedde. Het dictaat bleek geen onzin. Bill typte het uit en zo begon Een cursus in wonderen. Samen zijn Helen en Bill zeven jaar bezig geweest met het optekenen (Helen) en uittypen (Bill) van de Cursus. En daarna duurde het nog een aantal jaren voor de eerste Cursus in druk verscheen. Heel uitgebreid wordt dit beschreven in de biografie van Helen, geschreven door Kenneth Wapnick, die in het Nederlands verschenen is bij AnkhHermes, getiteld: Een leven geen geluk. Dit boek is een waardevolle aanvulling voor studenten van de Cursus.

Voor iedereen die wil leren op een andere manier naar problemen én naar zichzelf te kijken. Iedereen die voelt dat de manier waarop in de wereld gewoonlijk naar problemen gekeken wordt, uiteindelijk geen bevredigende oplossing biedt. De Cursus lijkt geschreven voor ons, die zijn geworteld in de westerse samenleving. Of we al dan niet een kerkelijke achtergrond hebben, we zijn allemaal in meer of mindere mate vertrouwd met de Joods-Christelijke traditie en de namen en begrippen die daar bij horen. Begrippen zoals God, Heilige Geest, Verzoening, het Laatste Oordeel. Deze begrippen hebben in de Cursus een andere betekenis dan in het traditionele Christendom. Ook de psychoanalyse en verschillende vormen van psychotherapie zijn belangrijk in onze samenleving. Freud is van grote invloed geweest. Het is duidelijk dat de auteur van de Cursus goed op de hoogte is van de hedendaagse psychologie. Al worden ook hier begrippen zoals ego anders gebruikt dan zoals Freud het bedoelde. Niettemin is de Cursus een diepgaand psychologisch werk.

De Cursus is een boek voor zelfstudie. De meeste studenten ervaren echter dat enige begeleiding bij de bestudering en toepassing ervan als behulpzaam wordt ervaren. De Cursus vraagt geen voorkennis, het enige dat gevraagd wordt is een beetje bereidwilligheid. Een béétje bereid zijn om eigen ideeën voor een moment los te laten en te overwegen wat de Cursus ons leert.